Gisteren ochtend belde mama mij vroeg op, ze voelde zich erg duizelig en kon niet uit bed komen, toen ik bij mama kwam was ze erg opgezwollen in het gezicht en ze kon ook niet op haar benen staan van de duizeligheid. De thuiszorg kwam en ook zij adviseerde om de huisarts te laten komen.
Mama bleef de hele ochtend in bed en viel in slaap.
In de middag werd ze wakker en voelde zich een stuk beter, ook haar gezicht was niet meer opgezwollen. De huisarts kwam en deed gelijk de controles, de bloeddruk was iets aan de lage kant, maar niet zorgelijk.
Mama is aan het afbouwen van de prednison, mogelijk reageert haar lichaam hierop.
Ook werden we gisteren gebeld door de instantie die het persoonsalarm verzorgd, de indicatie is goedgekeurd en het apparaat zal snel worden geinstalleerd. Dit is wel een opluchting, het geeft mij een gerust gevoel, de buurvrouw wordt ook hierin bij betrokken, zodat er altijd iemand snel naar mama kan in geval van nood.
Vandaag voelde mama zich een stuk beter, ook werden we vandaag gebeld door het ziekenhuis, de botscan vindt woensdag 19 augustus plaats. Woensdag word een drukke dag voor mama, na de botscan moet mama ook nog longfoto”s maken en de uitgestelde longfunctietest, aansluitend een gesprek met de longarts.
Er staan ons weer een paar spannende dagen te wachten, hoe zal het met de longen zijn? En de uitslag van de botscan? Mama moet het maar weer allemaal ondergaan, ik hoop dat ze het fysiek alswel mentaal vol blijft houden.