Vannacht toen ik in het ziekenhuis kwam was mama zo vreselijk benauwd, en erg geëmotioneerd. De arts wilde mama gaan intuberen. Een intubatie maakte mama erg nerveus en angstig. Nu wordt mama beademd met een kapje dat aan de beademingsmachine vast zit. Met dit kapje heeft mama zelf nog een beetje controle op de ademhaling. En die controle wilt mama behouden.
Samen met de arts vannacht overlegd, om alsnog het kapje te behouden, mocht mama het niet redden via het kapje, dan wordt er alsnog geintubeerd.
Dit voorstel maakte mama gerust.
Met een oxazepam en een nachtkus van mij, is mama uiteindelijk in slaap gevallen.
Vanmorgen was mama een stuk rustiger en heeft een goede nachtrust gehad.
Eind van de middag is zelfs de beademing er even af gegaan, en is er via de neuskatheter zuurstof toegediend.
In de avond werd mama toch weer benauwd en is de beademing weer aangesloten.
Afgesproken is nu om met de medicatie voornamelijk prednisolon, en het langzaam afbouwen van de beademing, mama weer in een goede conditie te krijgen.