kritiek

Laat in de avond werd ik door de afdeling gebeld.
Het ging slecht met mama, mama was weer vreselijk benauwd en een pols van bijna 200p/m en een lage tensie, de arts was met spoed erbij gehaald, en de verpleegkundige vroeg of ik wilde komen. De situatie was weer kritiek.

Toen ik op de afdeling kwam, waren de artsen bij haar en werd er een ECG (elektrocardiogram) gemaakt, hierop was goed te zien dat de hartslag erg hoog was. Mama was erg onrustig, het was alsof haar hart meters vooruit liep, en niet meer terug in haar lichaam wilde. De arts gaf haar een medicijn om het hartritme rustiger te krijgen en ook een medicijn om mama zelf wat rustiger te krijgen. Mama was bang dat ze weer naar de IC moest.

Gelukkig reageerde mama goed op de medicatie.
Na een uur werd er weer een hartfilmpje gemaakt, en deze was iets verbeterd.

Ik ging naast haar zitten en mama was erg emotioneel, er werd weer door de arts naar het reanimatiebeleid gevraagd, mama gaf aan door te willen gaan en niet opgeven. Dat betekend eventueel in geval van nood weer naar de IC. Hierin stemde mama uiteindelijk in toe. Maar vooralsnog blijft ze gewoon op de afdeling.

Wat nu precies de oorzaak is geweest, is onduidelijk, mama had vandaag juist een hele goede dag, en zoals ik het kon beoordelen zag ze er goed uit. Ze had praatjes en we hebben veel gelachen vandaag. Morgen word de cardioloog erbij gehaald, deze kan meer onderzoeken doen.

Met een slaappil en een kus van mij hoop ik dat mama de nacht goed door brengt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *