Mama ligt nog steeds in het ziekenhuis.
Er is nog steeds geen duidelijke oorzaak van de pijn. Met morfine word de pijn nog steeds onderdrukt.
De gyneacoloog heeft een uitstrijkje gemaakt, en aankomende week komt daar de uitslag van. Maar op het eerste gezicht kon de gyneacoloog niks opvallends zien.
De internist kwam van de week met het bericht dat tijdens de bloeduitslagen naar voren is gekomen dat het kalium gehalte van mama extreem hoog is, dit komt doordat de nier de verwerking van kalium niet goed aan kan, hiervoor krijgt mama medicatie en zal de voeding goed in de gaten gehouden moeten worden. Ik vraag me af welke voeding, daar mama niets of nauwelijks eet. Maar ook dit kan niet de oorzaak van de pijn zijn.
Verder rommelt het enorm in de darmen, hier krijgt mama veel middelen voor, lactulose siroop, movicolon poeder, bisacodyl, en de dagelijkse klysma s… tja geen wonder dat het oorlog is in haar darmen, zelf vind ik het een beetje te veel van het goede.
Afgelopen nacht is mama gevallen, in plaats van dat ze op het toilet wilde zitten lag ze op de grond, gelijk werden er weer röntgen foto s gemaakt, en de pijn in haar rug was weer in alle hevigheid aanwezig. Op de röntgen was duidelijk te zien dat de onderste ruggenwervels ingezakt waren (oud nieuws voor ons) en dat dit de pijn kon veroorzaken. Maandag word er door de gipskamer een corset aangemeten om de wervels op zijn plek te houden. Eindelijk wordt hier actie op ondernomen. nu nog een botdichtheidsscan.
Oja… op de longfoto s was te zien dat mama een longontsteking had… dus weer antibiotica.
Opvallend dat mama telkens een longontsteking krijgt in het ziekenhuis.
Ben benieuwd of mama nu eindelijk in 1 keer de juiste antibiotica krijgt en dat ze morgen niet onder de uitslag zal zitten.
Al met al, na een week ziekenhuis nog steeds geen duidelijkheid en ik krijg steeds meer de indruk dat iedereen achter de feiten aan loopt.