mama's strijd tegen kanker
Vanmiddag lag mama erg moe in bed. Maar ze voelde zich veel beter en de vitale functies zijn stabiel gebleven.
De arts wilde dat er een MRI-scan gemaakt werd van de longen, hij wilde zien of er een embolie aanwezig was.
Vanmiddag is de scan gemaakt, daarop was te zien dat er een longinfectie zat.
Ook het HB gehalte in mama s bloed is erg laag, mama krijgt op dit moment een bloedtransfusie, er worden 2/3 zakken bloed toegediend.
De uitslag van de PET-scan is nog niet binnen.
Vanmorgen was ik vroeg bij mama. Ik schrok, ze was erg benauwd en zag er heel slecht uit.
Zonder te aarzelen heb ik de huisarts gebeld, de vervangende huisarts was er binnen 10 minuten.
Ook de huisarts schrok, en telde de pols, deze was boven de 140 p/m de tensie werd gemeten die was erg laag . De huisarts wilde mama laten opnemen in het ziekenhuis. Mama wilde dit niet, ze gaf moeizaam aan dat ze alleen erg moe was en wilde slapen, als ze geslapen zou hebben zou ze zich beter voelen. De huisarts had hier moeite mee, maar respecteerde mama s beslissing en besloot smiddags als eerste tijdens het visite rijden langs mama te gaan. Toen de huisarts weg was gaf mama aan dat ze niet wilde dat deze huisarts terug zou komen. (Deze huisarts was nl. de huisarts die vertelde dat mama een verstopte speekselklier had ipv een lymfoom, waarop hij vervolgens de verkeerde antibiotica had voorgeschreven, waardoor ze toen die vreselijke allergische reactie van kreeg.
Toen is ook de ellende begonnen…)
Gelijk heb ik de huisartsenpost gebeld en aangegeven dat mama liever wilde dat haar eigen huisarts kwam.
Mama werd steeds slechter, de ademhaling onregelmatiger en ze zag er heel slecht uit.
Ik kreeg een angstig gevoel, voor het eerst twijfelde ik of mama dit zou redden, Riet kwam, ik hoopte dat zij mama kon overtuigen om toch naar het ziekenhuis te gaan, ook haar lukte dat niet, mama wilde alleen maar slapen. Ik was bang dat als mama in diepe slaap zou vallen ze in een shock zou raken, zonder te aarzelen heb ik oom Eric en oom Guus gebeld die kwamen er gelijk aan. We waren met z””””n allen bang dat mama de strijd aan het opgeven was.
De huisarts kwam, deze kon mama overtuigen om naar het ziekenhuis te gaan. Ze gaf aan dat mama niet moest opgeven, en dat mama intussen al in een shock was geraakt. De pols was erg snel en de tensie veel te laag.
Toen de ambulance kwam kreeg mama gelijk zuurstof toegediend, en via het infuus het nodige vocht, ze werd snel naar het ziekenhuis gebracht.
Op de eerste hulp werden gelijk de vitale functies gecontroleerd, een hartfilmpje gemaakt, longfoto, en bloed afgenomen, ook kreeg mama weer een akelige naald in haar pols om het zuurstofgehalte in haar bloed te meten. Mama werd aan de monitor aangesloten, hierop was te zien dat haar pols te snel was en de tensie te laag.
Er werd gelijk vocht toegediend en later de nodige medicatie in het infuus gespoten (oa prednison, en antibiotica) hierdoor werden de vitale functies stabieler. Op de longfoto was een kleine infectie te zien.
De arts wilde mama eerst op de medicare hebben maar gelukkig ligt ze nu onder strenge toezicht van de verpleegkundigen op haar “eigen afdeling” B12
Het was een zware dag, voor het eerst voelde ik angst om mama kwijt te raken, ze is enorm moe van het vechten, haar lichaam begint aan de laatste reserves, waardoor ze het bijna begint op te geven.
Ik hoop zo dat ze nu door de medicatie weer kracht krijgt om te vechten, het ging zo goed de laatste dagen…..
Vanmorgen om 11 uur waren we op de afdeling.
Het vocht in mama””””””””””””””””s voeten was nog erger geworden, de arts wilde de scan toch door laten gaan en mama kreeg een soort steunkousje aan.
Er werd gelijk een infuus gezet en mama mocht 4 uur lang spoelen.
Rond 16 uur werd de PET-scan (Positron Emissie Tomografie) gemaakt.
Met deze scan kan nauwkeurig aangegeven worden of de chemo behandeling aanslaat, ook kunnen eventuele uitzaaiingen gelokaliseerd worden.
Na de scan moest mama weer 4 uur lang gespoeld worden, ivm haar nieren, en om zeker te zijn dat al het radioactieve vloeistof dat mama in haar lichaam heeft, er ook weer goed uitgaat. De komende dagen moet mama ook veel drinken. Door al dat vocht was mama erg benauwd vandaag.
Helaas kwam de arts geen uitslag brengen, dit wordt pas maandag met de oncoloog besproken, men moet eerst de scan nauwkeurig bekijken en alle lymfomen opmeten om een goede vergelijking met de vorige scan te maken. Dit vergt extra tijd en zorg.
Voorlopig blijven we dus nog in spanning.
Hierbij wil ik nogmaals namens mama, iedereen bedanken voor de lieve mailtjes, kaartjes, telefoontjes en smsjes die we hebben ontvangen.
Mama voelt zich goed, en probeert haar dagelijkse dingetjes op te pakken, wel gaat ze smiddags even rusten, op bed of heel even op de bank lekker onderuitgezakt met haar ogen dicht.
Vandaag moest mama beginnen met het drinken van Joxitalamaat dit is een contrastvloeistof die nodig is voor de scan die morgen gemaakt wordt.
Mama heeft erg veel last van oedeem (vocht) in haar voeten.
Nu is het de vraag, of morgen de scan wel door zal gaan.
Morgen moet mama namelijk om 11 uur op de afdeling zijn, daar wordt ze eerst een paar uur gespoeld (ivm haar nieren) dan wordt er contrastvloeistof in het bloedvat gespoten en om 16.00 uur is de scan.
Na de scan moet mama weer een paar uur gespoeld worden, daarna mag ze naar huis. Doordat mama zolang gespoeld moet worden komt er weer een flinke hoeveelheid vocht in haar lichaam. Mischien dat dit met plasmedicatie verholpen gaat worden.
Vanavond had ik de avondmedicatie en de medicatie voor morgenochtend klaar gezet, nu heeft mama ipv de avondmedicatie de ochtendmedicatie ingenomen, met een flinke hoeveelheid prednison..! Mama zal wel flink hyper zijn vanacht.
Morgen wordt weer een lange en vooral een spannende dag, wat zal er op de scan te zien zijn, heeft de chemo aangeslagen….
Afgelopen dagen ging het redelijk goed met mama.
Ondanks de blijvende symptomen die telkens optreden.
Hieronder een overzicht van de bijwerkingen die mama tot nu toe heeft.
vermoeidheid
haaruitval
misselijkheid
pijn bij het slikken
droge mond
tranende ogen
snotneuzen
geen smaak
weinig eetlust
gewichtsafname
heftige emoties
pijn in schouders, benen
verlaagde bloedwaardes
oedeem (vocht)
algehele maleise
Mama doorstaat de bijwerkingen dapper.
Hopen dat het lijstje niet langer gaat worden.
De heftige emoties was gisteren ook weer te merken tijdens de “aanslag” op de koningin. Mama reageerde hier erg geëmotioneerd op.
Vanmorgen in alle vroegte kwamen mama en ik op de afdeling.
De verpleegkundigen waren allemaal blij om mama weer te zien.
Na eerst de algemene lichaamsfuncties gecontroleerd te hebben werd het infuus geplaatst.
Gelukkig in 1 keer zat het naaldje erin. (weer een tattoo erbij)
Eerst moest er weer gespoeld worden, tijdens het spoelen werd ons verteld dat deze chemo is aangepast, er waren twee redenen voor,
1. mama weegt nu minder dus qua verhouding van de medicatie en haar gewicht is het op elkaar afgestemd.
2. Uit de bloedwaardes is gebleken dat de nierfunctie minimaal is.
Doordat de nierfunctie zo laag is, is er voor maandag a.s. de scan gepland.
De chemo verliep goed, mama lag met nog 3 andere dames en ondanks dat ze allemaal ziek zijn, heerste er een gezellig sfeertje, de broeder werd dan ook door de dames flink in de boot genomen.
Het viel me op hoe gemakkelijk er door de dames over hun ziekteproces werd gepraat, alle bijwerkingen en ervaringen werden over en weer besproken.
Na 5 uur zat bij mama de chemo weer in haar lichaam, er werd weer de belofte gedaan om niet meer tussentijds opgenomen te worden.
Nu maar hopen dat mama deze 4de chemo ook weer dapper doorstaat.
Onderweg naar huis gaf mama aan dat ze nu wel erg zenuwachtig werd voor de scan.
Dan weten we of alles nut heeft gehad, of de chemo heeft aangeslagen op de lymfen, en wat nu door ons hoofd spookt is, hoe staat het met de nier? De pijnen treden steeds frequenter op, rondom de nier, en nu blijkt ook al de nierfunctie minimaal te zijn.
We blijven hopen dat de chemo eerst afgerond wordt, en dan pas de nierverwijdering.
Al met al spannende dagen..!
Vandaag moest mama weer bloed prikken, en aansluitend een gesprek met de oncoloog.
De verpleegkundige had mama al een tijd niet gezien en vond het een feest om naar mama te kijken, ze vond dat mama er goed uitzag.
Wel zag ze dat mama veel was afgevallen en uiteraard bevestigde de weegschaal dit.
5 kilo in een week is teveel.
Er werd gelijk een afspraak gemaakt voor de diëtiste.
Toen werd mama weer geprikt, er is bijna geen gewoon stukje huidskleur meer op haar armen te zien, allemaal blauwe plekken. Gratis tatoeage zei mama.
Daarna naar de oncologe, deze was ook blij om mama in goede toestand te zien.
Ook was ze erg verrast dat mama nog niet volledig kaal is, bij de meeste gevallen gebeurd dit na de 3de chemo.
Over het gewichtsverlies maakt de arts ook erge zorgen, morgen komt de dietiste langs, als mama de 4de chemo krijgt. (bloedwaardes waren inmiddels binnen en zijn allemaal goed bevonden)
Volgende week wordt er een scan gemaakt om te kijken of de chemo s zijn aangeslagen, de oncologe heeft er alle vertrouwen in. En wij ook..!!
Voor de dip dagen wordt de medicatie afgestemd, mama zal na de 5de dag gewoon de prednison blijven innemen, deze wordt dan langzaam afgebouwd.
Morgen weer een zware dag voor mama, de 4de chemo alweer..!!!
vanmorgen was ik vroeg bij mama, ze had heerlijk geslapen en voelde zich op het misselijk zijn na, redelijk goed.
Ze was bezig sajoer lodeh te maken.
Mama heeft de hele tijd een misselijk gevoel, maar kan niet braken.
Vieze dingen aanpraten hielp ook niet.
Eric en (redbull) Corry zijn de hele middag geweest en mama is opgebleven, ze ging pas sávonds naar bed.
Weer kreeg ze het gevoel dat ze moest braken, maar er kwam niks.
Morgen moet er weer bloed geprikt worden, en er is een gesprek met de oncoloog. Als de uitslagen van het bloed goed zijn, krijgt mama a.s. dinsdag de 4de chemo.
Afgelopen dagen had ik een storing daardoor kon ik ook niet meer bloggen.
Gelukkig is dit probleem nu opgelost.
Met mama is het afgelopen dagen ook niet goed gegaan, ze was erg moe en veel pijn overal in haar lichaam, daarnaast kwam erbij dat ze koorts kreeg.
Mama ligt veel op bed.
Ook kreeg ze diaree, en deze week is ze weer 5 kilo afgevallen.
Morgen is het precies een week na de chemo.
Tot nu toe gaat het redelijk, de bijwerkingen zoals de pijnen, en de vermoeidheid, en het aantasten van haar slijmvliezen is ze al gewend, en gaat hier dapper mee om. Gelukkig gaat mama smiddags rusten. De nachten zijn zwaar, ze slaapt heel slecht, ondanks de slaappil. En de pijnen zijn snachts het hevigst.
De komende dagen wordt het spannend dan breekt de dip aan.
Is ze sterk genoeg, en laten de bloedlichaampjes (witte, rode) en de plaatjes haar niet in de steek? En zal ze zonder tussentijdse opname in het ziekenhuis aan haar 4de chemo kunnen beginnen?
Ook merk ik dat mama meer geëmotioneerd is dan de andere keren.
Er moet ook zoveel in haar hoofd omgaan (bijna kaal nu) ook de spanning breekt een beetje op.
Volgende week maandag is er een gesprek met de oncoloog, na het bloedprikken, als de waardes van haar bloed goed zijn, dan wordt tevens vastgesteld of de 4de chemo dinsdag doorgang kan hebben.