Mama Blog

Afgelopen dagen ging het redelijk goed met mama, wel had ze last van erge vermoeidheid en sinds vandaag kwamen ook de pijnen in haar heup/zij weer opzetten. Gelukkig neemt ze op tijd haar rust.

vandaag krijgt mama de laatste prednison, het is iedere keer weer spannend hoe mama zich de dagen erna gaat voelen, afgelopen keren moest ze telkens weer in het ziekenhuis opgenomen worden.

Maandag neem ik contact op met de oncoloog, er zou namelijk na de 3de chemo een scan gemaakt worden om te kijken of de chemo is aangeslagen, maar er is nog geen datum voor de scan bekend. Wel staat de 4de chemo op 28 april gepland. We zijn reuze benieuwd of de chemo heeft aangeslagen op de lymfomen, en hoe de omvang van de tumor in de nier op dit moment is.
Het zou beter zijn dat mama eerst haar chemo kuren kan afmaken voordat de nier verwijderd wordt, het is namelijk een hele zware operatie, mama zou hierdoor te zwak zijn om gelijk de chemo”s te kunnen hervatten.
Al met al die scan moet snel gemaakt worden….!!!

Vanmorgen kwam de verpleegkundige om de neulasta (witte bloedlichaampjes) te injecteren, deze keer zonder problemen, en precies op schema.

Er was weer een aangenaam zonnetje dus heb ik de tuin van mama maar eens onder handen genomen, toen ik in de voortuin klaar was en weer achterom liep zat mama op haar tuinkrukje het onkruid bij de vijver weg te halen. Ze voelt zich goed op de pijnen en de vermoeidheid na.

De hele middag samen getuinierd, ik begrijp nu de uitdrukking “groene vingers” die van mij zijn ondanks het schrobben met zeep nog steeds groen.

Vanavond gaf mama aan weer last van haar mond te krijgen, gelijk de mondgel gepakt, hiermee kan ze haar mond en keelholte inmasseren, morgen weer zoutoplossing maken, zodat ze kan spoelen. De pijn in haar schouders en hals blijft constant aanwezig.
Met een slaappil is mama gaan slapen, ze zag er erg moe uit….

Om half 11 vanmorgen was mama al via het infuus aan het spoelen.
Ze lag vast te slapen, de nacht was onrustig, een sterfgeval op de afdeling en ook de nodige spanning voor de 3de chemo.
Mama ondergaat het dapper, ik merk dat ze zelfs routine in de chemo s begint te krijgen.
De pijn in haar schouders begint weer op te komen.
Een teken dat het al goed aan het werk is binnen in haar lichaam.
Mama gaf aan dat ze erg opziet tegen de bijwerkingen die gaan komen.
Ook denkt ze dat ze volgende week volledig kaal zal zijn.

Na het eerste gedeelte en de spoeling komt dat rode gif weer via de lijn haar lichaam in stromen.
Mama viel telkens in slaap.
Na een paar uur zat de chemo weer in haar lichaam en mocht ik haar mee naar huis nemen.
Tegen de verpleegkundige heeft mama gezegd dat ze niet eerder terug komt dan de volgende chemo.

Nu maar hopen dat ze inderdaad pas over twee weken terug op de afdeling is……

Vanmiddag heb ik mama weer terug op de afdeling in het ziekenhuis gebracht.
Ze voelde zich goed en uitgerust.
Morgen de 3de chemo, en dan een spannende periode.

Volgende week zal er een scan gemaakt worden, dan weten we of de chemo is aangeslagen.
Ook spanning betreft de nier, is de tumor gegroeid, dan wordt de chemo gestaakt, en zal de operatie van de nier verwijdering met spoed moeten plaats vinden.

Nu eerst de 3de chemo en hopen dat ze deze keer zonder ernstige bijwerkingen en weer een opname in het ziekenhuis zal overwinnen.

Op de eerste plaats namens mama en mij iedereen een fijn Pasen toegewenst

Mama had heerlijk geslapen in haar eigen bedje, ze was ook laat wakker.
Wel heeft mama het erg koud gehad, en was ze flink aan het snotteren.
Het is natuurlijk ook kouder nu ze bijna geen haar meer heeft. Maar ze is nog niet helemaal kaal.

Mama heeft het vandaag erg rustig aan gedaan, samen met Paddy (de hond) eieren gegeten.
En telkens als mama zich moe voelde ging ze liggen.

Al met al was het een goede dag, geen pijn (ze is al gewend aan de pijnen in haar schouders) en aan haar vermoeidheid geeft ze eindelijk toe, door even te liggen.

Morgen moet ze weer terug naar het ziekenhuis.
Maar de twee dagen thuis heeft haar wel goed gedaan. En kan ze uitgerust dinsdag de 3de chemo ondergaan.

Vanmorgen in alle vroegte werd ik gebeld door mama, met de vraag of ik haar wilde ophalen.
Mama mag twee dagen lekker naar huis en maandagmiddag moet ze weer op de afdeling aanwezig zijn.

Mama mag alleen naar huis als ze verplicht rust neemt.

Dat wordt dus toch thuis paaseitjes zoeken…!!

Vanmiddag was het infuus afgekoppeld, en mama was niet zo erg misselijk meer, wel af en toe kramp aanvallen van haar onderbuik.
De oncoloog vertelde dat dit een bijwerking is die bij de chemo hoorde.
Mama moet nog tot de 3de chemo in het ziekenhuis blijven, misschien dat ze met de pasen 1 dag naar huis mag.

Vanavond zijn mama, Riet en ik een ijsje in de restauratie van het ziekenhuis wezen eten, nu maar hopen dat het ijsje binnen blijft.
Mama gaf aan dat ze wel 1 dag naar huis wilt, maar de arts beslist dit zondag.
En anders gaan we gewoon paaseieren zoeken in het ziekenhuis.

Mama heeft redelijk goed geslapen.
Toen mama wakker werd was de pijn verdwenen, alleen de misselijkheid is nog steeds aanwezig.
Vanmiddag toen ik op bezoek kwam moest ze weer rennen naar het toilet om over te geven.

Om 18.00uur is mama verhuisd van afdeling. Ze heeft de afdeling interne geneeskunde verlaten en is weer terug op haar eigen afdeling oncologie.
Mama krijgt nog steeds vocht toegediend, de bloedwaardes waren vandaag al een stuk beter. De pijn in haar onderbuik is nog steeds weg, maar de misselijkheid is nog aanwezig.

Morgen een gesprek met de oncoloog, ik hoop dat we meer duidelijkheid krijgen over de extreme pijnen, mogelijk behoren deze tot de bijwerkingen van de chemo.

Oom Eric vroeg me een tijdje terug waar het woord oncologie vandaan kwam, dit heb ik opgezocht:
Oncologie komt van de griekse term onkel dit betekent massa of tumor, en logie betekent studie.

Zojuist contact met de afdeling gehad, mama ligt op dit moment op interne geneeskunde en waarschijnlijk gaat ze morgen naar haar eigen afdeling oncologie.

De hele dag heeft mama pijn gehad, en telkens kreeg ze een paracetamol…. uiteindelijk in de middag werd er actie ondernomen, er werden foto””s gemaakt van haar buik en omgeving, echter op de foto””s was niks te vinden. Ik snap niet waarom er niet een scan gemaakt werd, dit kon pas morgen overlegd worden met de arts.

Vanavond was ik weer bij mama en het ging echt niet goed, ze werd misselijk en ik liep snel met haar mee naar het toilet zodat ze kon overgeven. (op dat moment was er geen verpleegkundige te vinden op de afdeling) na een tijdje vond ik er een, en heb gezegd dat er nu echt actie ondernomen moest worden.
1. iets wat echt helpt tegen de pijn.
2. iets voor de misselijkheid.
3. een arts erbij halen.

Er werd gelijk iets gehaald voor de pijn, en voor de misselijkheid en er zou later op de avond een arts komen.

De arts is nog niet bij mama geweest maar loopt op dit moment wel op de afdeling kreeg ik zojuist te horen.

Het valt me op dat er per afdeling grote kwaliteit van zorg verschillen zijn, of ik kijk kritischer met mijn verpleegkundige achtergrond.
Ik hoop dat mama pijnloos de nacht in gaat, en goed kan slapen…!

Zojuist ben ik terug van het ziekenhuis (2.45 uur)
Mama is vanavond met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht.

Vanmorgen om 7.00 uur was ik al bij mama, ze lag vast te slapen dus heb ik haar laten liggen.
Na een half uurtje kwam ze naar beneden en gaf aan, redelijk goed geslapen te hebben.
Ze zag erg vermoeid, mama vond het niet nodig dat ik de arts ging bellen ze voelde zich iets beter dan gisteren.
Mama had geen koorts en ook haar keel voelde minder pijnlijk, alleen de pijn aan haar schouders was heviger.
Rond 13 uur was ze zo moe dat ze weer ging liggen.

Toen ik s”middags kwam zei ze dat het iets beter ging.
Er was bezoek en ik merkte dat het mama geen goed deed, ze werd emotioneel en is gaan liggen, mama gaf aan dat de pijn erger werd en dat ze zo vreselijk moe was. Weer wilde ze niet dat er een arts gebeld werd, mama wilde slapen en daarna zou ze zich beter voelen.

Begin van de avond kreeg ze er een nieuwe bijwerking bij, heftige kramp aanvallen van haar onderbuik tot aan de kniëen mama was helemaal uitgeput, en weer mocht ik de arts niet bellen. Echter nu luisterde ik niet naar haar en heb gelijk de arts gebeld, deze kwam en vond dat ze naar het ziekenhuis moest. Na kleine onderzoekjes begon ze met het zetten van een infuusnaald, mama kreeg toen pas in de gaten dat ze naar het ziekenhuis moest. De ambulance kwam, en eenmaal op de eerste hulp waren de aanvallen zo heftig dat er in alle ijl bloed geprikt werd, en de standaard onderzoeken.
De bloedwaardes waren aan de lage kant, en ook haar bloeddruk was erg laag. Waar de krampen vandaan komen is nog niet bekend wij denken zelf dat haar nier aan het opspelen is. Nader onderzoek moet dit nog uitwijzen.

Mama is naar de afdeling gebracht en kreeg een flinke dosis pijnstillers en vocht via het infuus.

Arme mama het ging allemaal zo goed…. ik hoop maar dat ze hier goed doorheen komt.