Mama Blog

Vandaag was een zware dag voor mama.
Oom Guus werd vandaag gecremeerd.
Het was een mooi afscheid.

Gelijk na de dienst moest mama direct door naar het ziekenhuis, daar word ze een paar dagen opgenomen om gespoeld te worden, dit ivm de scan die morgen plaats vind. Uit bloeduitslagen is gebleken dat de nierfunctie zorgwekkend laag is, en men geen risico wilt lopen ivm het contrast vloeistof voor de scan, vandaar dat de nier minimaal 12 uur voor de scan en 12 uur na de scan goed gespoeld moet worden.

Totaal vermoeid en ge-emotioneerd kwam mama in het ziekenhuis aan, weer kon er geen infuus geprikt worden en zou er een eerste hulp verpleegkundige moeten komen om te prikken, mocht dit niet lukken dan moet ze naar de OK, om een infuus te plaatsen.
Nu maar hopen dat het uiteindelijk toch op de normale manier is gelukt, zodat morgen de scan gemaakt kan worden.

Vanmiddag is oom Guus in het bijzijn van Tante Guus, kinderen, kleinkinderen en Eric en mama overleden.

Emoties hebben op dit moment de overhand. Woorden schieten tekort.
Tranen blijven bij mama stromen, oom Guus is ongeneeslijk ziek.
Er is nog maar een korte tijd dat hij in ons midden is.
Er volgt een zware tijd, voor oom Guus en zijn gezin en Eric en mama.
Op dit moment gaat alle aandacht en kracht naar hen toe.

Gisterenmiddag kwam ik bij mama, en ze zat te rillen van de kou. Ook gaf ze aan dat ze vreselijke pijn had in haar li-voet, deze zag erg rood, dik en voelde warm aan. Meteen de koorts opgemeten en mama had hoge koorts, de arts is gekomen en stelde wondroos vast.
Vandaag is mama weer gestart met antibiotica.

Wondroos wordt veroorzaakt door een infectie met een bacterie.
mensen een verzwakt immuunsysteem of mensen bij wie het lymfesysteem beschadigd is lopen meer risico op het krijgen van wondroos.

Nu had mama geregeld last van lymfoedeem aan haar li-voet, de klapvoet werd meestal als oorzaak aangegeven. Achteraf is het misschien de wondroos die al een lange tijd de pijn in haar voet veroorzaakt in plaats van de klapvoet.

Nu maar weer afwachten of de antibiotica goed werk zal verrichten.

Mama is nu een week thuis.
Helaas is de pijn nog niet verminderd, eerst is geprobeerd om met tabletten morfine, oxycodon en oxynorm de pijn te onderdrukken de pijn werd hierdoor wel minder, maar helaas reageerde mama heel heftig op deze vorm van medicatie, mama werd heel misselijk en erg ziek. gelijk zijn we over gestapt op een drankje morfine hierop reageerde mama gelukkig goed alleen is de pijn niet verminderd. Gelukkig had de arts morfine bij zich en heeft mama een subcutane injectie, morfine gegeven. Vanaf morgen wordt de morfine verhoogd.
Als dit nog niet werkt dan wordt er overgestapt op 6maal daags een injectie.

23 april staat er een scan gepland, spannend…. dan wordt eindelijk duidelijk hoe het met de non-hodgkin en de krawitz kanker staat.

Hopenlijk valt er dan een hele last van onze schouders en kan mama eindelijk van alle ellende gaan herstellen.

Eindelijk, morgen mag mama naar huis.
De ontstekingswaardes waren een heel stuk gedaald, en de pijn moet mama helaas thuis nog met medicatie onderdrukken.
Ook moet de antibiotica nog ingenomen worden ivm de longontsteking.
Verder zijn de darmen erg lui en ook daarvoor krijg ze nog medicatie.

Helaas is er nog slecht nieuws, oom Guus is ook in het ziekenhuis opgenomen, broer en zus zochten dagelijks steun bij elkaar.
Mama heeft er moeite mee om naar huis te gaan, om oom Guus “alleen” te laten.

Nu maar hopen dat oom Guus ook snel zal herstellen, en dat mama voorlopig niet meer in het ziekenhuis zal verblijven.

Mama ligt nog steeds in het ziekenhuis.
Er is nog steeds geen duidelijke oorzaak van de pijn. Met morfine word de pijn nog steeds onderdrukt.
De gyneacoloog heeft een uitstrijkje gemaakt, en aankomende week komt daar de uitslag van. Maar op het eerste gezicht kon de gyneacoloog niks opvallends zien.

De internist kwam van de week met het bericht dat tijdens de bloeduitslagen naar voren is gekomen dat het kalium gehalte van mama extreem hoog is, dit komt doordat de nier de verwerking van kalium niet goed aan kan, hiervoor krijgt mama medicatie en zal de voeding goed in de gaten gehouden moeten worden. Ik vraag me af welke voeding, daar mama niets of nauwelijks eet. Maar ook dit kan niet de oorzaak van de pijn zijn.

Verder rommelt het enorm in de darmen, hier krijgt mama veel middelen voor, lactulose siroop, movicolon poeder, bisacodyl, en de dagelijkse klysma s… tja geen wonder dat het oorlog is in haar darmen, zelf vind ik het een beetje te veel van het goede.

Afgelopen nacht is mama gevallen, in plaats van dat ze op het toilet wilde zitten lag ze op de grond, gelijk werden er weer röntgen foto s gemaakt, en de pijn in haar rug was weer in alle hevigheid aanwezig. Op de röntgen was duidelijk te zien dat de onderste ruggenwervels ingezakt waren (oud nieuws voor ons) en dat dit de pijn kon veroorzaken. Maandag word er door de gipskamer een corset aangemeten om de wervels op zijn plek te houden. Eindelijk wordt hier actie op ondernomen. nu nog een botdichtheidsscan.

Oja… op de longfoto s was te zien dat mama een longontsteking had… dus weer antibiotica.
Opvallend dat mama telkens een longontsteking krijgt in het ziekenhuis.
Ben benieuwd of mama nu eindelijk in 1 keer de juiste antibiotica krijgt en dat ze morgen niet onder de uitslag zal zitten.

Al met al, na een week ziekenhuis nog steeds geen duidelijkheid en ik krijg steeds meer de indruk dat iedereen achter de feiten aan loopt.

De pijn is nog niet verminderd, met morfine en tramal wordt de pijn onderdrukt.

Mama had een slechte dag vandaag, was erg suf en vreselijk vermoeid.
Ook bleef mama braken.
De arts heeft gelijk weer een bloedkweek laten prikken en tevens een bloedgasje.
De uitslag van het bloedgasje was dat de saturatie erg laag was 86% gelijk kreeg mama zuurstof.
De artsen zijn bang voor een shock, gelukkig is de tensie en de pols goed.

Morgen komt ook de gyneacoloog langs om wat onderzoeken te doen, de pijn zit ook in de onderbuik.

De darmen komen ook moeizaam op gang, het rommelt, maar de darmen hebben hulp nodig om de ontlasting te verwijderen.

Al met al nog steeds geen verbetering, en de artsen kunnen nog niet met duidelijkheid zeggen waar de pijn vandaan komt.
Hopen dat we morgen meer duidelijkheid hebben.

Goed nieuws…!! op de scan was geen abces te zien en alles rondom de krawitz tumor is schoon.
Ook zijn de bloedwaardes goed. en de controles ook.
Maar………

De pijn word steeds heftiger, mama krijgt nu om de 4 uur een flinke dosis morfine ingespoten.
De artsen gaan maandag in overleg met elkaar om de pijn goed te kunnen beoordelen.

De foto”s waren goed, er was geen breuk te zien, maar wel botafbraak zowel in de voet, als in de onderste wervels. Er moet nog een soort botscan gemaakt worden om te kijken hoe de botdichtheid is. Ook was er op het lab (bloeduitslag) te zien dat er sprake is van osteoporose, daarnaast is de nierfunctie laag en de ontstekingswaarde is erg hoog. (Overigens het prikken door de trombose dienst was een ramp, de lieve dame kon geen goed vat vinden waarop ze na 3 pogingen besloot om een trauma verpleegkundige, de volgende dag te laten prikken.)

De pijn werd erger, ondanks de tramadol. De arts kwam vanmiddag en schreef morfine voor.
Omdat de pijn begon uit te stralen naar de buik, en met de hoge ontstekingswaardes besloot de arts overleg te plegen met de uroloog. De uroloog wilde mama zien, en even later lag ze in de ambulance op weg naar het ziekenhuis.

Eenmaal op de eerste hulp werd mama weer geprikt, ook hier was weer geen goed vat te vinden, de aders zijn erg hard door de chemo, en daarnaast rollen ze ook nog alle kanten op. Wat een ellende is het iedere keer weer opnieuw.
Gelijk werd er subcutaan en via het infuus morfine gespoten. Dit gaf eindelijk verlichting.
De uroloog besloot om mama weer op te nemen, om haar alvast voor te bereiden voor een scan, daar mama allergisch is voor de contrast vloeistof moet er preventief vocht en pre-medicatie gegeven worden.
Morgen word de scan gemaakt.

Mama was erg emotioneel, ze is moe en is de vechtlust aan het kwijt raken. Geemotioneerd liet ik mama vanavond achter in het ziekenhuis.
Nu maar hopen dat de scan positieve uitslagen geeft…!