pijn

Afgelopen weekend was het weer helemaal mis, mama is vorige week ook nog door haar rug gegaan, en de pijn is vreselijk. Mama kon niet meer lopen, zitten, of liggen. De arts is het weekend langsgeweest en heeft mama heftige pijnmedicatie gegeven, ook heeft ze op de aanvraag van de röntgen, gelijk een aanvraag om een foto lumbaal te maken.

Gisteren zijn we naar het ziekenhuis geweest, om de foto s te maken.
Morgen komen ze bloed prikken, en s middags komt de arts langs.

De pijn heeft op dit moment de overhand, het is heel moeilijk om een goede pijnbestrijding te vinden, de nierfunctie is erg laag, en er is nog geen duidelijke oorzaak van de pijn.

Klapvoet of breuk?

Afgelopen vrijdag hebben we de beugel opgehaald die ondersteuning moet geven aan de klapvoet die mama tijdens haar Intensive Care periode heeft opgelopen.
De laatste weken, blijft de pijn in haar voet toenemen, en sinds een paar dagen is de pijn zo ondragelijk dat het lopen bijna niet meer gaat.
Vandaag is de arts geweest en heeft een verwijzing voor de rontgen gegeven, mogelijk dat er een breuk is. Aangezien mama twee jaar terug ook al spontane breuken heeft opgelopen aan haar andere voet, wil de arts dit nader gaan onderzoeken. Mogelijk dat door het overmatig gebruik van de prednison Osteoporose is ontstaan.

Morgen gelijk een afspraak maken om een rontgenfoto te laten maken.

Een jaar later……

Volgende week is het alweer een jaar geleden dat mama met spoed opgenomen werd, met de vreselijke diagnose non-hodgkin, en Krawitz. Een jaar vol emoties, spanning, angst, een jaar in de rollercoaster. Wat ben ik trots op mama op de prestaties die ze het afgelopen jaar heeft geleverd. Wat heeft ze gevochten en gestreden, op de Intensive Care raakte ik ze bijna kwijt, maar ze bleef volhouden, en telkens weer zegt ze “onkruid vergaat niet”. Afgelopen jaar heeft ze meer dagen in het ziekenhuis gelegen dan dat ze thuis was.

Op dit moment gaat het redelijk goed met haar.
Vanmorgen zijn we naar het ziekenhuis geweest bij de oncoloog. Eerst weer bloed geprikt, het blijft moeilijk om te moeten toekijken naar dat geprik, na een paar pogingen was het uiteindelijk weer gelukt om de buisjes vol te krijgen.

De oncoloog was ook blij om mama weer te zien, ze heeft mama het afgelopen jaar bijzonder goed begeleid, en heeft ook alle emoties mee gemaakt. De oncoloog blijft mama een “wonder” vinden. De bloeduitslagen waren nog niet helemaal goed, de nierfunctie is laag, helaas zal dit niet verbeteren, en de witte bloedlichaampjes waren ook nog aan de hoge kant.
De conditie is nog erg minimaal, en ze zal echt meer rust moeten nemen. Ook blijft mama last en pijn houden aan de “klapvoet” die ze op de Intensive Care heeft opgelopen. De oncoloog heeft gelijk de orthopedische instrumenten maker gebeld om een beugel aan te laten meten, we konden gelijk terrecht, en volgende week kan de beugel opgehaald worden.

Terug kijkend op het afgelopen jaar heeft mama hele grote stappen gezet. Natuurlijk is ze er nog lang niet. Maar zonder jullie steun, kaartjes emailtjes en reacties had mama het nooit volgehouden.

Ook ik had het zonder jullie steun niet gered, want het van me afschrijven en jullie reacties op mijn logs hebben me heel goed gedaan. Bedankt…!!!

geen bericht – goed bericht

Mama is nu alweer 2 weken thuis. En het gaat redelijk.
Ze heeft nog wel pijn en is erg moe.
Maar zo langzamerhand begint ze weer met de dagelijkse dingetjes bezig te zijn.
Zo heeft ze weer heerlijke pisang-goreng gemaakt, en is ze weer een beetje aan het kokkerellen geslagen. Voor mij natuurlijk heerlijk….. , ik laat me dan ook door al die lekkernijen verwennen.

Over 2 weken heeft mama weer een afspraak met de oncoloog, dan wordt de datum van de scan gepland.

lekker thuis….

Mama is heerlijk aan het genieten nu ze thuis is, alleen is ze stiekem weer veel te veel aan het doen. Als ik vrij ben probeer ik haar op de bank te laten zitten en haar lekker te verwennen.

De pijn is niet helemaal weg, ze voelt nog pijn in haar buik, ik mocht van mama geen overleg met de arts plegen daar mama bang is om weer opgenomen te worden.
Nu heb ik toch overlegd, omdat de pijn aanblijft ondanks de sterke pijnstillers. Het advies van de arts is om de pijn en de temp goed in de gaten te houden.

Morgen is de pc van mama klaar en dan kan ze iedereen weer lastig vallen met emailtjes.

naar huis…….!!!!

allereerst wil ik jullie allemaal bedanken voor de lieve reacties emailtjes en de kaartjes die mama krijgt.
Niet te vergeten de vele kaarsjes die voor mama branden.
Dit geeft mama veel kracht en een enorme vechtlust.

Vanmiddag belde ik vanuit het werk naar het ziekenhuis, mama mocht naar huis…!!!
Mits de thuiszorg twee keer per dag ingezet kon worden en mama volledige rust zou nemen, de thuiszorg was door het zorgkantoor gelijk geregeld, de meisjes zijn ook weer blij dat mama thuis komt. En het volledig rusten, daar hoefde mama niet lang over na te denken ze beloofde aan de internist dat ze volledig zal gaan rusten.

Toen ik uit het werk kwam had mama haar thuiskomst al geregeld, Twan had haar opgehaald en naar huis gebracht.
Nu moet mama met de nodige medicatie en de goede wondzorg thuis rustig gaan herstellen.

Nu maar weer hopen dat als de antibiotica gestopt is, geen complicaties gaan optreden.

iets beter

Mama ligt nog steeds in het ziekenhuis, ook zit de drain er nog in.
De pijn word goed onderdrukt door pijnmedicatie. Mama voelt zich ook een stuk beter nu de pijn te verdragen is.

De uitslag van de kweek geeft geen verontrustende resultaten, wel dat er een bacterie aanwezig is, hiervoor moet de antibiotica zijn werk gaan doen.

Mama hoopt alweer snel naar huis te kunnen…

afwachten

Mama heeft nog steeds een drain in haar rug.
Ook de pijn is nog altijd aanwezig, gelukkig krijgt ze hiervoor morfine.
Er is een kweek van het abces weg, en nu is het afwachten op de uitslag hiervan, dan kan pas de goede medicatie (antibiotica) worden afgestemd.

Wat de precieze oorzaak van de pijn is, is nog onduidelijk, mogelijk dat de drain van binnenuit ergens tegenaan drukt, of dat de wond van de operatie van binnen de pijn veroorzaakt.

Al met al is het onzeker en nu maar afwachten wat de uitslag van de kweek is.

pijn

Mama heeft weer een drain in haar rug gekregen er komt nog veel vocht uit.
Ook is er een scan gemaakt, en mama heeft weer een allergische reactie van de contrast vloeistof gekregen, weer zat ze onder de rode vlekken. Ik blijf me telkens weer verbazen hoe het mogelijk is, dat dit weer gebeurd. Er staat toch echt met grote letters voorop de status van mama dat er ten alle tijden preventief prednison en tavegyl gegeven moet worden ivm allergische reactie.
Het is gewoon onnodig lijden wat mama op dit moment door maakt. Zo”n allergische reactie heeft weer concequenties dat er antibiotica gegeven moet worden en aangezien dat mama daar ook slecht op reageert, is het gewoon erg moeilijk om de bijwerkingen te onderdrukken.

Mama heeft ook erg veel pijn, zojuist met de afdeling overlegd om morfine voor de nacht te geven.

Het wordt steeds zwaarder voor mama, ze is moe en wilt niet telkens door complicaties zieker worden. De emoties hebben op dit moment de overhand bij mama.

slechte start….

Op de eerste plaats namens mama en mij wens ik jullie een heel goed en vooral een gezond 2010 toe….!!

Nu wilde ik vandaag een bericht gaan schrijven over de positieve instelling die mama heeft om van 2010 een knaljaar te gaan maken. De vele momenten van verdriet, angst, en onzekerheid die we in 2009 hebben gehad, winnen het niet van de strijdlust, kracht, moed en vooral het doorzettingsvermogen van mama, en al het goede wat er in het afgelopen jaar was.

Vanmorgen moest mama een echo van haar buik maken om te kunnen beoordelen of het abces goed verdwenen was.
Op de laatste echo was te zien dat het abces zo goed als verdwenen was.
Helaas gaf de echo van vanmorgen een ander beeld, er was weer een flinke vochtophoping te zien dat kan wijzen op een nieuw abces. De arts wilde dat mama direct bloed ging prikken en besloot haar ook gelijk weer op te nemen. Vandaag of morgen staat er weer een scan gepland, en er wordt weer een drain in haar rug ingebracht.
Weer moet er bekeken worden welke antibiotica mama moet krijgen inmiddels is ze al resistent voor de meeste antibiotica, daarnaast maakt de allergie voor penicilline het geheel niet makkelijk.

Een slechte start, in 2010 het ritje in de rollercoaster duurt nog voort…..!!