Vanmiddag hebben we (Mama, oom Guus en ik) een gesprek gehad met de arts.
Allereerst de uitslag van de botscan… gelukkig goed nieuws, daarop was niks verontrustend te zien.
Het andere deel van de biopsie van het agressieve lymfoom is ook bekend nl: diffuus grootcellig B cel lymfoom. Tot nu toe stadium II, als de uitslag van het beenmerg binnen is kan er met zekerheid vastgesteld worden of het stadium II of III is.
De arts vervolgde zijn verhaal, de plannen zijn gewijzigd. Mama is erg ziek door non-Hodgkin, het lymfoom neemt een grotere vorm aan, en de koorts blijft aanhouden, daarnaast begint de pijn aan het lymfoom toe te nemen, ook is de celdeling (grootcellige B-cellen) agressief. Reden genoeg om eerst te starten met de chemo, en na 6 weken, tijdens de rustperiode, alsnog de nier te verwijderen. Ook zou mama op dit moment te zwak zijn om de operatie van de nierverwijdering te ondergaan.
Donderdag zal met de chemo (R-CHOP) gestart worden. Door de verpleegkundige werd ons de procedure van de chemo verteld en wat de bijwerkingen kunnen zijn. Ook werd al gevraagd of mama eventueel een pruik zou willen, omdat na 10 dagen de haaruitval zal gaan optreden. Er zal een gehele kaalheid plaats gaan vinden.
Dit was erg confronterend voor mama, “liever geen pruik” gaf ze aan.
Wel laat ze het haar kort knippen voor ze met de chemo gaan starten.
Heel veel informatie kwam op ons af.
Het duizelde mama door haar hoofd.
Maar de opluchting dat er niks te zien was op de botscan maakte het allemaal weer goed.