Vanmorgen kwam ik bij mama, ik schrok, ze zag er heel moe uit, en ik merkte dat ze veel pijn had met slikken.
Gelijk heb ik haar getempt, gelukkig geen koorts. Maar haar blik was wazig en ze zag er heel moe uit.
Ook was ze weer 1 kilo afgevallen.
In een week is nu al 5 kilo kwijt, en dit is teveel.
Toen ik in haar mond keek schrok ik erg, haar tong was helemaal wit beslagen en haar gehemelte ook. Haar keel zag vuurrood, gelijk de arts van het ziekenhuis gebeld, deze vond dat mama naar de eerste hulp moest komen, ze wilde mama zien.
Intussen was mama weer naar bed gegaan, ze kon niet meer.
Ik besloot om haar maar even te laten liggen zodat ik vast wat spulletjes kon gaan inpakken want de kans dat mama in het ziekenhuis moet blijven is groot.
Inmiddels was tante Conny uit Baarn gekomen met een overheerlijke zelfgebakken appeltaart (ik heb er zelf later nog van gesmikkeld).
Oom Guus was ook onderweg met de bus om bij mama op bezoek in Ooij te komen.
Later heb ik mama wakker gemaakt om naar het ziekenhuis te gaan, oom Guus ging mee.
Op de eerste hulp stond de arts haar al op te wachten, en deed algemene onderzoekjes, en liet bloed afnemen, gelijk werd een infuusnaaldje geplaatst. Inmiddels was er hoge koorts.
De arts vond de conditie van mama erg slecht en schrok dat ze zoveel kilo in 1 week was afgevallen. In haar mond en keelholte heeft ze een schimmelinfectie (passend bij de chemo).
Ze werd na het maken van de longfoto naar de afdeling gebracht waar de verpleegkundigen haar weer lief op stonden te wachten.
Gelijk werden er verschillende flessen aan het infuus gebracht, waaronder antibiotica en kalium (bijvoeding) en een continu-infuus met een ander soort antibiotica voor de schimmel infectie.
Ze ligt nu op een 1-persoonskamer waar ze tot rust kan komen.
Het is erg moeilijk om mama zo te zien, ze is zo moe…!!
Heb gezegd dat ze moet blijven vechten tegen die rot kanker.